کتاب کوچه های کودکی من – فرشاد فلاح
نویسنده: فرشاد فلاح
ناشر: بهار سبز
شابک: ۳-۷۰-۵۳۸۴-۶۰۰-۹۷۸
کتاب کوچه های کودکی من – فرشاد فلاح دربردارنده دو فصل کلی با عناوین «بازی‌های در محیط باز» و «ساخت وسایل بازی و سرگرمی» است.
بازی های دهه ۵۰ و ۶۰
فصل نخست کتاب به معرفی بازی‌هایی که در زمین آسفالت مانند بادام‌بازی، بالا بلندی، تشک‌بازی، حمله دفاع، شیرپلنگ، طناب‌بازی، قلعه‌بازی، گلی کوچک و لِی‌لِی، زمین خاکی همچون هفت‌سنگ، پول‌بازی، تیله‌بازی، زوو، شیطونک، کمربندبازی و لیست پس لیست، زمین چمن مانند خروس‌جنگی، رفتم به باغی، عموزنجیرباف و وسطی می‌پردازد.
در ادامه این فصل بازی‌های محیط بسته و بازی‌های دیواری معرفی‌می‌شوند. اسم‌فامیل، انگشتر طلا، نقطه‌بازی، دوز، یه مرغ دارم، باقالی به چند من، بیخ‌دیواری، پاپیلیس و دمپایی‌بازی برخی از بازی‌هایی هستند که در این بخش جای گرفته‌اند.
در توضیح بازی شیطونک آمده است: «ابتدا باید یک دایره به اندازه یک توپ تنیس روی میز کند و پنج تا دیگه با کمی فاصله به دور آن دایره اصلی کنده شود. بعد همه بازیکنان هرکدام یکی از چاله‌ها را برای خود انتخاب می‌کنند. یک نفر به فاصله هفت قدمی چاله‌ها می‌ایستد و توپ را به طرف چاله‌ها پرتاب می‌کند. بقیه باید کنار چاله‌ها بایستند. توپ در چاله هرکسی بیافتد باید سریع توپ را بردارد و به طرف بقیه که در حال فرار هستند پرتاب کند، به هرکسی که توپ برخورد کند از دور بازی کنار می‌رود و اگر به کسی برخورد نکند آن کس که نتوانسته دیگران را بزند از دور بازی خارج می‌شود. پرتاب‌کننده تنها یک‌بار می‌تواند توپ را پرتاب کند. به همین منوال بازی پیش می‌رود تا فقط یک شخص باقی بماند.»
فصل دوم کتاب کوچه های کودکی من – فرشاد فلاح ، نحوه ساخت وسایل بازی و سرگرمی از جمله بادباک، بالن، توپ دولایه، تیرکمون سنگی، دارت، دستمال شعبده‌بازی، سنگ‌قلاب، فرفره، قایق کاغذی، موشک کاغذی، لوله تفنگی و تیرکمون سیمی را بیان می‌کند.
در پشت جلد کتاب می‌خوانیم: «هنوز هم بعد از این‌همه سال و این زندگی ماشینی با اتوبان‌ها و خیابان‌های بزرگ که ما را احاطه کرده وقتی وارد کوچه‌ای کوچک و باریک می‌شم همون حال و هوای کوچه‌های کودکی برام زنده می‌شه که با شادی وصف‌ناپذیر و بدون نگرانی از آینده تمام اون بازی‌ها رو انجام می‌دادیم. دچار یک حس عجیبی می‌شم و دلم می‌خواد برای لحظه‌ای هم که شده بشینم روی آسفالت کف کوچه و غرق در خاطرات شوم، ولی افسوس…»
